qarınağrısı

is. dan.

1. Bəhanə, üzr, yalandan şıltaq, umacaq. Onun qarınağrısı var, qoy sözünü desin.

2. Əziyyət, əzab. <Kosaoğlu:> A bala, camaatın halalca haqqını niyə qarınağrısı ilə verirsən? İ. Ş.. Qarınağrısı olmaq – təngə gətirmək, əziyyət vermək.

◊ Qarınağrısına salmaq – qorxutmaq, hədələmək (söz və işlə). Uşaqlar, mən bu gecə Səlim bəyin mənzilinə gedəcəyəm, gərək onu qarınağrısına salam. «Qaçaq Nəbi».